przesunąć granicę widm w stronę fal krótkich, doprowadzając swe badania w przybliżeniu do 500 &lt;hi&gt;A&lt;/&gt;. Spektrograf Lyman'a w postaci, jaką mu nadał później Mac Lennan, został przedstawiony na fig. 9-tej i 10-tej w przekroju pionowym i poziomym.<br>&lt;hi&gt;L&lt;/&gt; na obydwu figurach oznacza siatkę dyfrakcyjną wklęsłą, umieszczoną na specjalne podstawce &lt;hi&gt;Q&lt;/&gt;. Na rysunku górnym widać za siatką naczyńko z P.&lt;_&gt;2&lt;/_&gt;O&lt;_&gt;5&lt;/_&gt;, który służy do osuszania wnętrza spektrografu. Po prawej stronie<br><br>&lt;page nr=60&gt;<br><br>przyrządu &lt;hi&gt;C&lt;/&gt; oznacza kasetę, w której się umieszcza kliszę. Szpara &lt;hi&gt;S&lt;/&gt;, widoczna tylko na dolnym rysunku, łączy się bezpośrednio z lampą łukową &lt;hi&gt;V&lt;/&gt; specjalnej konstrukcji, której tu nie będziemy opisywać