nieco starszych braci. To rzekłszy podniósł się bez szmeru i postąpiwszy w stronę drzwi, wiodących do kościoła, zauważył w nich niewielką szparę, przez którą dostawało się świeże powietrze. Podsunął się jeszcze bliżej i szarpnąwszy je mocno, chwycił czającą się za nimi skuloną sylwetkę w habicie. Postawił mnicha przed sobą i podsunął mu przed oczy pochodnię.<br>- Przebacz, panie... Sprzątałem kaplicę...<br>- Znasz go? - Bernard obszukał mnicha i wyciągnął mu zza pasa nagi sztylet. Gaston skinął głową.<br>- Tak, jeden z moich. Ciura, do posług.<br>Komandor Prowansji nie wahał się długo. Złapał szpiega za kołnierz i zamachnął się nań sztyletem:<br>- Mów, dla kogo szpiegowałeś?<br>Złapany