człowieku widzimisię, od ślepego losu czy też od jeszcze bardziej ślepego przypadku.<br> Kapelusz z załamanym na oczy rondem, kiedy się wychodzi z płachtą pełną zboża w zaorane pole.<br> Osłaniający źrenice przed wschodzącym lub też zachodzącym słońcem, żeby było widać każdą grudkę ziemi, każde ziarnko rozsypujące się gwiaździście.<br> Kapelusz z rondem podwiniętym w czasie żniw, gdyż wiadomo, że ręce ułożone do kosy nie popuszczą jej dalej niż na pokos.<br> &lt;page nr=15&gt;<br> Chodzi sobie jako pies na rzemieniu i ani o piędź, o szczyptę nie odskoczy od ręki.<br> Nie spłoszy jej słońce świecące prosto w oczy, nie ulęknie się ona skaczącego w zboża szaraka, kuropatwy