występujących na jej powierzchni (np. działalność lodowców, lądolodów, wiatru, rzek). W wielu przypadkach oddziałują obydwa te procesy, przy czym często trudno ustalić, który jest wiodący. Mówi się wówczas o poligenetycznym założeniu danej misy.<br>Klasyfikacje genetyczne mogą obejmować wszystkie jeziora bądź też tylko występujące w pewnych strefach. Przykładem pierwszej klasyfikacji jest podział Pierwuchina (1937), drugiej zaś np. propozycje Woldstedta (1923, 1926) i Majdanowskiego (1954), odnoszące się jedynie do Niżu Środkowoeuropejskiego, a więc dotyczące głównie jezior polodowcowych. Najbardziej pełną i wszechstronną klasyfikację mis jeziornych w literaturze światowej przedstawił Hutchinson (1957). Zaprezentował on ponad 70 typów niecek, dla których podał charakterystykę i konkretne przykłady