okazał się dla &lt;name type="person"&gt;Barroso&lt;/&gt; zaskakująco pomyślny. Po potyczce trzy tygodnie temu, gdy - będąc pewnym porażki - wycofał wniosek o przegłosowanie Komisji, wielu obserwatorów wieszczyło, że kryzys będzie rozwiązany dopiero pod koniec roku. Tymczasem Portugalczyk szybko przekonał rządy &lt;name type="place"&gt;Włoch&lt;/&gt; i &lt;name type="place"&gt;Łotwy&lt;/&gt; do przedstawienia nowych kandydatów. Pozbył się najbardziej kontrowersyjnego &lt;name type="person"&gt;Rocco Buttiglionego&lt;/&gt;, którego poglądy na temat homoseksualizmu i roli kobiety w rodzinie był bezpośrednią przyczyną blokady zastosowanej przez lewicę i liberałów. Zastąpił go włoski minister spraw zagranicznych &lt;name type="person"&gt;Franco Frattini&lt;/&gt;, doświadczony i umiarkowany polityk.<br>Zamiast &lt;name type="person"&gt;Ingridy Udre&lt;/&gt;, podejrzewanej o udział aferze nielegalnego finansowania jej partii, zaproponowano byłego ambasadora &lt;name type="place"&gt;Łotwy&lt;/&gt; przy &lt;name type="org"&gt;UE&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Andrisa Piebalgsa&lt;/&gt;. Przewodniczący jeszcze