przyrost bezwzględny i względny ludności nierolniczej był znacznie szybszy niż przyrost ludności miejskiej. Można z tego wnioskować, iż właśnie w latach 1961-1966 obserwuje się główne nasilenie procesów urbanizacyjnych obszarów wiejskich co wiąże się w dużej mierze z postępem procesów aglomeracyjnych i uprzemysłowienia kraju. Zjawisko to zresztą po 1966 r. pogłębia się nadal. Przyspiesza je postępująca rozbudowa sieci masowego transportu pasażerskiego, głównie PKS i elektryfikacja kolei, a także wzrost stanu posiadania indywidualnych środków transportu, ułatwiających dojazdy do pracy. Dojazdy te stały się zjawiskiem masowym - szacuje się, że około 2,0 mln osób dojeżdża do pracy. Dzięki temu tereny położone bliżej miast