nas.<br> Nikomu nie jest przyjemnie przyznać się do błędu, a dorosłym przychodzi to <br>z trudnością szczególną, Pestka wie już to dobrze. Trzeba prawdziwej wielkoduszności, <br>żeby się na to zdobyć.<br> - Ach, mamo! - szepce z wdzięcznością &lt;page nr=274&gt;.<br> Było niedzielne popołudnie. Ula siedziała na werandzie sama. Zenek zaraz po <br>wczesnym obiedzie poszedł do roboty, pogoda zaczynała się psuć i gospodarz chciał <br>wykorzystać na zbiórkę nawet świąteczne godziny Doktora nie było: wyjechał poprzedniego <br>dnia, zaraz po przyjęciach, oznajmiając Uli, żeby się go spodziewała nie wcześniej <br>niż nazajutrz wieczorem. Zdziwiła ją ta niespodziewana podróż, o której ojciec <br>wcale przedtem nie wspominał, nie miała jednak czasu dokładniej o