już do mnie" - odparłem.<br>Pożeracz Chmur rozmarzył się:<br>"Kiedy podrośnie, nauczę go łapać ryby. Na haczyk."<br>"I zbierać bursztyn?"<br>"Jasne. I latać na powietrznych prądach."<br>"I układać wiersze?"<br>"I odgadywać zagadki."<br>"Kraść rzodkiewkę."<br>"Łapać kury."<br>Sporo jeszcze wymieniliśmy rzeczy, które powinien umieć i robić mały brat Pożeracza Chmur. Zasnęliśmy jednocześnie, pogodzeni z sobą i resztą tego pokręconego świata.<br>Wiatr Na Szczycie, który przyszedł obudzić nas rankiem, bardzo się chyba zdziwił, widząc gigantyczny biały kłąb sierści, a w zagłębieniu tej bieli śpiącego beztrosko adepta magii. Przyniósł dobre wieści. Po śniadaniu miałem stawić się w Okrągłej Sali, gdzie odbywały się egzaminy. Pożeracz Chmur