słuch, ale trzeci żołnierz nie wydał z siebie nawet najmniejszego odgłosu.<br>Czekał, wstrzymując oddech, ale tym, co dobiegło po chwili jego uszu, nie był skrzyp otwieranych przez wybawców drzwi szopy. Bynajmniej. Usłyszał równe, ciche, wielogłosowe chrapanie. Wartownicy zwyczajnie pospali się na służbie. <br>Odetchnął, zaklął bezgłośnie i już miał zamiar ponownie pogrążyć się w myślach o Yennefer, gdy wiedźmiński medalion na jego szyi zadrgał nagle silnie, a w nozdrza uderzył zapach piołunu, bazylii, kolendry, szałwii i anyżku. I diabli wiedzą czego jeszcze.<br>- Regis? - szepnął z niedowierzaniem, bezskutecznie usiłując unieść głowę z wiórów. <br>- Regis - odszepnął Jaskier, poruszając się i szeleszcząc. - Nikt inny tak