otworzyła bramę"</>3. I to właśnie uznaje Gide za najpiękniejszą cechę protestantyzmu - tę zdolność do przejścia w nowe formy, niezatrzymywanie człowieka na żadnym etapie. Ostatecznym celem cóż jest? Nie można mówić o celu, jak nie można mówić o celu rośliny - samo rośnięcie jest celem. Kierunki antyintelektualistyczne posługują się chętnie legendarnym pojęciem "siły", "rozrostu". W istocie nie chodzi im o przekształcenie rzeczywistości, o panowanie człowieka nad materią - gdyż wszelkie przekształcanie zmierza zawsze w jakimś określonym kierunku. Mamy tu raczej do czynienia z czysto psychologiczną pochwałą doznania siły, doznania żywotności. Bardziej syta, osiadła, wyhodowana w krajach zamożnie-kapitalistycznych odmiana witalizmu szczególnie jaskrawo wysuwa