Plafony powstały w pracowni Tomasza Dolabelli. Architektura pałacu nawiązuje do wzorów włoskich, wnętrza do tradycji dworu polskiego. Parter mieścił biura zarządu dóbr, piętru nadano charakter reprezentacyjno-mieszkalny. Tamże po obu stronach wielkich sal środkowych (sień i izba stołową) umieszczono apartamenty. Południowy należał do biskupa, sąsiadując z kaplicą i skarbcem. Trzy pokoje po stronie północnej służyły dostojnikom świeckim, dwa wyższemu duchowieństwu.<br>W pierwszej połowie XVIII w. dobudowano boczne skrzydła. Z wielu XVII-wiecznych polskich rezydencji jedynie pałac w Kielcach przetrwał bez poważniejszych przekształceń. Przejęty w 1789 r. pod zarząd państwowy był siedzibą biur guberni, następnie władz wojewódzkich. W 1971 r. przekazano go