ukradkiem w lewo, w kierunku Puszkarni, i niknie za rzadkimi sosnami. Chłopiec wzdrygnął się nagłym dreszczem. Zwilżywszy końcem języka zeschłe wargi, począł skradać się śladami obcego człowieka. W sośniaku rosła strzelista, cienka trawa. Trzeba było unosić wysoko stopy i omijać zarośnięte pnie z zastygłymi kroplami żywicy. Polek tak był zajęty pokonywaniem tych przeszkód, że nie spostrzegł nawet, kiedy został schwytany. Szarpnął się w lewo, w prawo, chcąc się wydrzeć napastnikowi. Silna, koścista dłoń trzymała go jednak mocno za kark. Zrezygnował więc z oporu i nieśmiało spojrzał w górę. Mężczyzna patrzył nań uważnie, bez gniewu. W jego dużych, przekrwionych oczach więcej było