zapalczywie pani Burbowa, potrząsając dość brutalnie głową Kajakiego. <br>- Durnoty wam się zachciało? Wojsko zakładacie, chorągwie szyjecie, po nocach badziacie się jak najęci? Za moich czasów tak letko nie było. Od maleńkości pracowaliśmy ciężko. A dziś tylko wstyd i rozpusta. Ksiądz was, hamanów, palcami wytyka.<br>- Już nie ma naszego wojska - zdołał pokornie wyjaśnić Kajaki, włóczony za włosy.<br>- To gdzie Polek?<br>- Ja nie wiem. O Jezu, jak Boga kocham, nie wiem! <br>- wykrzyknął tak przekonywająco maltretowany porucznik Armii Dolnych Młynów, że matka puściła jego kędziory.<br>- Może on i naprawdę nie wie? - rzekła z zadumą. - A ty co tak siedzisz i słowa jednego nie powiesz