sekundzie stało się coś. czego się już nie dało ani rusz naprawić. Rebeka widocznie za późno się w tym zorientowała, przygryzła wargę i w jej ciemnych, olbrzymich oczach błysnęło jakieś chłodne i czujne światło. Szybko, prawie niepostrzeżenie spojrzała na chirurga. Ale chirurg Tamten siedział obok niej nieszkodliwie stumaniały i tylko pokręcił głową. To ją niesłusznie uspokoiło.<br>- Przecież nie możesz mieć dziecka - powiedział chirurg ze szczerym i mętnym zdumieniem. - Przecież podczas operacji... ten drugi jajnik i zrosty... urwał. Wyglądał przy rym jak człowiek, który zbaraniał na widok jakiegoś zagadkowego zdarzenia. Potrząsnął jednak głową. Rebeka spojrzała na jego czarne, piękne włosy, chirurg powiedział