przedmiot lub oznaczać określoną klasę przedmiotów, mających pewne typowe cechy. W stosunku do danej klasy przedmiotów znak pełni funkcję symboliczną. Kod wizualny identyfikuje więc w sposób ostry zarówno określony sytuacyjnie przedmiot, jak i nieostro definiowany plan treści, związany z klasą przedmiotów o pewnej typowości oraz stopniu podobieństwa. Zawiera zatem szerokie pole odniesienia do tworzenia możliwych interpretacji. Zakres interpretacji elementów warstwy wizualnej komunikatu jest elastyczny i zależy od intensywności oraz jakości percepcji. W ujęciu Seweryny Wysłouch charakter symboliczny kodu obrazowego wynika z czterech podstawowych sposobów tworzenia symbolu wizualnego: <br>- wyizolowania przedmiotu lub detalu; <br>- określenia szczególnej konfiguracji znaków ikonicznych;<br>&lt;page nr=61&gt;<br>- deformacji poszczególnych znaków ikonicznych; <br>- identyfikacji