dwadzieścia pięć minut. Ani pół minuty dłużej.<br>- Ale...<br>- Jeżeli coś sknocicie, czeka cię wieczór pełen bólu i przykrości. <br>- Może go nie być w pracy, tego adwokata - mruknął, uruchamiając komórkę. Poradził sobie jedną ręką. Usłyszałem głos oficera dyżurnego. <br>Przedstawił się jako Wójcik, kazał połączyć się z jakąś Kaśką. Przekazał jej moje polecenie, słowo w słowo, tak jak kazałem. Jeżeli ją coś zdziwiło, nie dała tego po sobie poznać. Na koniec z własnej inicjatywy podał jej dokładny czas na zegarze samochodu. <br>- Wyłącz komórkę - powiedziałem.<br>- Już wyłączona. <br>- Wyjdź z sieci.<br>Guzdrał się, więc zabrałem mu aparat i sam wyłączyłem zasilanie. Wycofałem opla z nabrzeża