Wiążą się z tym różnice w wielkości ryzyka, na jakie są skłonni pójść rozmaici politycy. Polityk, który przywiązuje dużą wagę do określonych celów merytorycznych (cel nr 1), jest zwykłe skłonny podjąć duże ryzyko w zakresie celów politycznych (celów nr 2), tzn. zaryzykować - w razie niepowodzenia - osłabienie własnej pozycji. Z kolei polityk, który przykłada dużą wagę do celów politycznych, jest nierzadko gotów zaryzykować poświęcenie celów merytorycznych, a w skrajnych wypadkach - z góry spisać je na straty. Taki osobnik uprawia politykę dla polityki albo inaczej - czystą politykę. Program się nie liczy, liczy się trwanie w polityce. Relatywne znaczenie przypisywane wymienionym celom i związane