finansowo niż na początku i potem przez całe rokowania prowadzone według strategii MKS. Wyższa inflacja nie była dużą ceną za odsunięcie związkowej zmory. Zaspokojenie żądań ekonomicznych przed politycznymi dałoby też argument propagandzie do wbijania klina między "uczciwych robotników" chcących wrócić do pracy po uzyskaniu tego, co dla nich ważne, a "politykierów" z MKS piekących na strajku obcą robotnikom pieczeń. Nie można było dopuścić, by postulaty polityczne zostały na placu. Myślę, że nawet bez sugestii ekspertów MKS nie dałby się skłonić do przyjęcia tej strategii. Szła ona i pod prąd jego przekonań, i przede wszystkim kłóciła się z oczekiwaniami większości strajkujących, którzy