jest jeszcze ciągle przedmiotem badań podstawowych akustyki teoretycznej [5], [6], [7], [8], [9]. W tej sytuacji, do opisu i analizy zjawisk rozchodzenia się fal, stosuje się określone stopnie uproszczeń. Dla możliwie wiernego pomiaru i rejestracji sygnału fali dźwiękowej, zasadnicze znaczenie ma adekwatny opis zjawiska rozchodzenia się danego zaburzenia w ośrodku pomiarowym [1], [2], [5], [9]. Aby źródło dźwięku mogło być wprawione w ruch drgający, musi pobrać określoną porcję energii mechanicznej. Jest więc przetwornikiem mechanoakustycznym, przetwarzającym energię mechaniczną na akustyczną. Elementem sprzęgającym część mechaniczną z akustyczną jest powierzchnia czynna S układu drgającego. Z jednej strony na układ drgający działa siła <gap> a z