jej obiegu, opracowanie indeksów materiałowych, planu zaopatrzenia i zużycia materiałowego, zagadnienia gospodarki transportowej, sprawy norm technicznie uzasadnionych, wreszcie sprawy ewidencji, sprawozdawczości itp.<br>Ogólnie biorąc, charakter udzielanej pomocy uległ zmianie w stosunku do poprzedniego okresu, gdyż ze względu na szczupłość środków samodzielne opracowania podejmowano tylko w nielicznych wypadkach, a główne formy pomocy polegały na konsultacji, koordynowaniu prac organizatorskich, wykonywanych z reguły przez pracowników zakładów, oraz ogólnym doradztwie. Konkretne prace wykonywano w tych wypadkach, gdy nie wymagały one dużych zespołów wykonawczych.<br>W miarę rozwijania się współpracy poszerzał się również jej zasięg i rodziły się nowe formy. Rada Pomocy Organizacyjnej udzielała porad i konsultacji