zarabiałaś muzyką. Chociaż mogłaś poszukać sobie innego szczęścia w świecie, nie opuściłaś biednego i niezaradnego ojca i nas - dzieci. Przez to, że jesteś utalentowana i piękna, mogłem przyjaźnić się z synami dygnitarzy, tańczyć z najwytworniejszymi pannami! Tak, mamo, ja wiem. I teraz także rozumiem: przyjechałaś dla mego dobra... Ale pozwólże pomówić o tej sprawie serdecznie... Ja wszystko wytłumaczę! <br>Z najcieplejszych głębin szczerości wygłaszał pochwałę matki podług jej własnego dokładnego przepisu. Te słowa chwalebne unosiły się w atmosferze jego dzieciństwa i zostały przyswojone bez reszty. Przy każdej okazji Róża ustala swoje tytuły do wdzięczności potomstwa. Adam zaś przypominał je i kolportował jak