sobie.<br> Wywlec siebie na jaw, przed swoje biedne oczy...<br> Jeśli nie cofniesz się, będziesz tego pragnął, to podołasz...<br> Wtedy rób porządek, cura te ipsum, zamiataj, szoruj, czyść, pal, co niepotrzebne, <br>i wyrzucaj, wyrzucaj... wyrzucone rozpływa się w<br>powietrzu! - zapewniłem go z pełnym przekonaniem.<br> - Nie uważasz, że każdy z nas jest poniekąd śmietnikiem?<br> W nas są złoża, niesamowite i nieogarnione, oczywiście, że nigdy<br>ich nie przekopiesz do dna, więc miej baczenie wyłącznie na wszystko, co trujące, <br>to już, wierz mi, wystarczy...<br> - Od tego można wyzionąć ducha - zauważył machnąwszy ręką.<br> I ten gest rezygnacji napełnił mnie współczuciem, które dawno, bardzo dawno <br>dla niego