bezchmurnym niebie mocno świeciło poranne słońce. Pogoda się udała. Porucznik Bielecki wsiadł do autobusu i po sprawdzeniu stanu osobowego dał sygnał do odjazdu. Kierowca wrzucił bieg i autobus wolno tocząc się wąskimi alejkami wyjechał poza bramę jednostki. Przez chwilę jechał zbudowaną z betonowych płyt drogą a później wyjechawszy na szosę popędził do Warszawy. Musieliśmy się śpieszyć. Do przysięgi pozostało zaledwie jedna godzina. <br>Kiedy przejeżdżaliśmy przez Warszawę z dużym zainteresowaniem przyglądałem się temu, jak wygląda życie na ulicach. Cała masa kolorowych reklam, ludzie ubrani według własnego gustu, mnóstwo zagranicznych samochodów. Miasto po prostu tętniło życiem. Zupełnie inny świat. Najbardziej moją uwagę przyciągały