zalanych łąkach pod wałem biły wodę łososie.<br>Uległy jakby euforii, otoczone nadrealnymi pejzażami, które zstąpiły ku nim: kolumnady drzew przydrożnych, miękkie gładzizny łąk, mroczne i proste korytarze rowów melioracyjnych.<br>W powietrzu błąkało się bezsilne i nie dające cienia, przesycone mgłą światło i w tych rzadkich chwilach, gdy deszcz nie padał, poprzez łaziebne opary ujawniał się obraz utopionej ziemi, nasiąknięty ciepławą wodą, rozpuchnięty i senny.<br>Wśród badyli i kłaków sczerniałej słomy, falującej przy samym brzegu, wśród innych małych przedmiotów, tworzących przybrzeżną zawiesinę, pływały obmyte z sierści embrionalne trupy kretów.<br>Wody już później nie przybywało lub raczej była jej taka obfitość, że wahania