mitów. Mąż doskonały Zawieyskiego, Noe i jego menażeria Łomnickiego, Odys u Feaków Flukowskiego, Achilles i panny Swinarskiego. Artur często posługiwał się aluzjami zaczerpniętymi z mitologii greckiej. W wierszach, dramatach, w krótkich opowiadaniach. Wyszukiwał tam paralele do rzeczywistości i pod ich płaszczykiem ukrywał swoje kontestacyjne poglądy. Szkoda, że nikt do tej pory nie zainteresował się zbiorowym wydaniem jego utworów.<br>Byłaby to wspaniała uczta dla czytelników o wysublimowanym smaku literackim. Sądzę jednak, że nadejdzie czas, kiedy jego twórczość zostanie na nowo odkryta. Są pisarze, którzy znikają niedocenieni przez współczesność, a później objawiają się nagle i zajmują poczesne miejsce w literaturze. Są też pisarze