do popularyzacji spraw polskich w Szwecji. Dzięki niemu dobrze była znana w tym kraju literatura polska: przekłady książek Henryka Sienkiewicza, Władysława Reymonta (nagrody Nobla) oraz Stefana Żeromskiego. W 1927 r. założono w Warszawie Towarzystwo Polsko­Szwedzkie.<br>Stosunki dyplomatyczne z Norwegią nie wzbudzały większego zainteresowania Polski. Przez dziesięć lat (1921­1930) poselstwem polskim w Oslo kierował niższy rangą dyplomata. Podobnie rzecz się miała z poselstwem norweskim w Polsce. W grudniu 1926 r. Polska zawarła z Norwegią traktat handlowy i nawigacyjny, pokonując dotychczasowy brak zainteresowania tego kraju wymianą z Polską. Ponieważ była to, jak dotąd, jedyna umowa łącząca oba te państwa, miała ona