Już w 1903 r. Rutheford i Soddy wysunęli przypuszczenie, że rad, występujący zawsze w rudach uranu, stanowi po prostu produkt jego rozpadu, jest jakby jego "potomkiem". Tak powstała idea rodziny promieniotwórczości składającej się z powiązanych ze sobą genetycznie nuklidów promieniotwórczych. Gdy zostały odkryte kolejne pierwiastki naturalnej promieniotwórczości, a w laboratoriach, posługując się metodami fizycznymi i chemicznymi, ustalono ich "rodzinne" współzależności, można było stwierdzić, że istnieją trzy duże grupy pierwiastków. Noszą one nazwy szeregu promieniotwórczego urano-radowego, urano-aktynowego oraz szeregu promieniotwórczego torowego. Tablica (Tab. 2) ilustruje przemiany promieniotwórcze rodziny uranowej. Pierwiastkiem macierzystym jest 238uran o okresie połowicznego zaniku, jak mówiliśmy, cztery