da się przekazać, każdy człowiek musi zdobyć własne i poczuć je na własnej skórze. Owszem, lubił udzielać rad i wskazówek, powołując się na przypadki własne i cudze, które widział. Ale w gruncie rzeczy nie oczekiwał skutku przekonany że i syn i inne osoby, zrobią i tak po swojemu, a dopiero potem będą tego żałować. Nie lubił też powtarzać - przecież ci mówiłem.- Właściwie tylko dwa razy w życiu na serio usiłował przekazać synowi swoje życiowe doświadczenie, i tylko ten jeden raz mu się udało, a efekt był zarówno pozytywny jak i długotrwały. Teraz zajął pozycję rozsądnego kunktatora, który chce odczekać i odłożyć decyzję