Wpływają one bezpośrednio na wielkość popytu, powodując większą skuteczność polityki stabilizacyjnej. W przypadku polityki pieniężnej ta droga jest dłuższa i mniej pewna. Stosując instrumenty polityki pieniężnej można wpływać na wysokość stopy procentowej i dopiero za jej pośrednictwem na popyt.<br>W długim okresie gospodarka wraca do stanu równowagi przy pełnym wykorzystaniu potencjału produkcyjnego. Rośnie rola polityki podażowej, skierowanej na podniesienie poziomu produkcji potencjalnej. Na gruncie syntezy neoklasycznej nastąpiło więc połączenie wiary w samoczynne mechanizmy przywracające równowagę gospodarczą z przekonaniem o konieczności aktywnej polityki ekonomicznej, która ma niwelować skutki niedoskonałości mechanizmu rynkowego. Interwencja państwa wpływa na tempo dochodzenia gospodarki do równowagi.<br>W opozycji do