pozornych ludzkich wolności i usiłując z nich rezygnować przyjmuje rygory i prawa. Właściwie ten tylko, kto zna siłę zakazów, pojmuje siłę, która kusi, aby je potargać i zrzucić. Tyle mówi się o pokusach młodości! To nieporozumienie. Młodość im tylko ulega. Młodość nie jest dla nich równym współpartnerem. Jest słabsza. Nie potrzebują docierać do dna człowieka i krzyczeć, aby zwyciężać. Wystarcza im szept powierzchowny. Rezerwy zostawiają na później. <br> Jeśli więc mogę mówić o jakiejś zmianie w sobie, to tylko w sensie przesunięcia się wewnętrznej oceny samego siebie. Nosząc w sobie wiele skłóceń nie pochwalam ich. Nie będąc człowiekiem klasycznym, taki właśnie typ