podstawowej. Zmiana ugięcia podpór nie jest jednakowa. Zgodnie z oczekiwaniem, zmiana ugięcia podpory B jest większa, w porównaniu ze zmianą ugięcia podpory A. Ten wzrost obciążenia układu ma charakter zaburzenia, po którym wraca on do stanu równowagi. Świadczą o tym przebiegi wszystkich zmiennych uogólnionych, charakterystyczne dla układu statecznego. Powyższe spostrzeżenie potwierdza analiza trajektorii fazowych Bf(). Przedstawione na rys. 8.27 trajektorie uzyskane w fazie po zatrzymaniu wysięgnika, podobnie jak trajektorie uzyskane w fazie jego opuszczania (rys. 8.24), mają kształt zapętlonej spirali zmierzającej do ogniska. Zaostrzenie jednej pętli trajektorii fazowej wskazuje na chwilowe oderwanie podpory od podłoża.<br>Omówione rezultaty symulacji otrzymano