się w przestrzeni. Zakłada się, że dobrze przystosowane genety, pomnażając wielokrotnie w cyklu życiowym ramety, mają szansę utrzymać się w warunkach, w których jest niska reprodukcja generatywna (mało nasion, mała przeżywalność siewek). Produkcja nowych ramet u klonalnych roślin redukuje ryzyko śmierci genetów (COOK 1985). Z kolei wzrost zagęszczenia ramet może powodować śmierć genetów, a więc regulować ich liczebność. Istnieje również inny pogląd, który głosi, że istnieje wewnątrzklonalna regulacja, w wyniku której nie dochodzi do przegęszczenia ramet w genecie (HUNTCHINGS 1979, HARPER 1986).<br>Długowieczność genetów, specyficzny wzorzec rozmnażania (przez rozrost wegetatywny) umożliwia trwanie osobników najlepiej przystosowanych do warunków danego środowiska (Tab.2