Przełom nastąpił dopiero w XVIII i XIX stuleciu, kiedy wystąpiły radykalne przeobrażenia cywilizacyjne, określane mianem rewolucji przemysłowej. Głównie były to zmiany w technice i organizacji wytwarzania. W związku z rozwojem narzędzi pracy i techniki maszynowej pogłębiły się podział i specjalizacja pracy, a także wzrastała skala i koncentracja wytwarzania. Wszystko to powodowało wzrost stopnia złożoności procesów wytwórczych oraz zarządczych. Odpowiedzią na powstające problemy w funkcjonowaniu organizacji były badania, osobiste doświadczenia i refleksje menedżerów-praktyków. Do pionierów dostrzegających znaczenie tych problemów zalicza się Roberta Owena (1771-1858), brytyjskiego przemysłowca, który wdrożył postępowe zasady gospodarowania zasobami ludzkimi w kilku swoich przędzalniach oraz Charlesa Babbage'a