już nie może - mówili wówczas ekolodzy i z nadzieją czekali na kolejnego ministra. Następca przyjął jednak nowatorską strategię: decyzji - dobrych czy złych - po prostu nie było. Ani w sprawie wycinanej w pień Puszczy Białowieskiej, ani w sprawie rosnących zapóźnień legislacyjnych grożących kłopotami w negocjacjach z Unią Europejską, ani w sprawie powolnej likwidacji "policji ekologicznej". Wydawało się nawet, że jedyne decyzje, jakie podejmował w przerwach podróży po świecie, dotyczyły mianowania kolegów partyjnych na najważniejsze stanowiska związane z pieniędzmi w celowych funduszach ekologicznych.<br>Gorzej być już nie może - powtarzali ekolodzy, z nadzieją witając kolejnego szefa ministerstwa. Obecny od razu pozbawił ich złudzeń. Antoni