przerwał swych zajęć, tylko Dziadzia szepnął:<br>- Wot głupi &lt;orig reg="człowiek"&gt;czełowiek&lt;/&gt;. &lt;page nr=152&gt; <br>Bove wychylił kieliszek. Zygmunt mówił kusząco:<br>- Chciałbym kiedyś zostać ministrem oświecenia publicznego. Zbierałbym specjalne podatki dla poetów. Sprawiłbym im wymyślne mundury z niebieskiego aksamitu z haftami, wyobrażającymi ciała kosmiczne. Co tydzień urządzałbym turnieje na najlepszy wiersz. Jadaliby jarskie potrawy. Każdy miałby powóz zaprzężony w wytresowane baranki. Och, wymyśliłbym jeszcze wiele innych rzeczy.<br>Dziadzia śpiewał na melodię Uchar kupiec:<br>- Idiota, idiota, żal mi ciebie. Dlaczegoś jest idiota, nikt tego nie wie.<br>- Nie ma chleba, nie ma &lt;orig&gt;winca&lt;/&gt;, nie &lt;orig&gt;potrzebno&lt;/&gt; Dalmatyńca - powiedział Zygmunt. - Trzeba zadzwonić, żeby przynieśli jeszcze tej cieczy. Bove, czy kochasz Pinocchio