wszystkie nurty, które dzieląc z narodowymi socjalistami i komunistami niechęć do "Weimaru", zajmują osobne miejsce na polityczno-ideologicznej mapie Republiki Weimarskiej, co nie znaczy oczywiście, że miejsce izolowane od tych dwóch masowych ruchów zrodzonych w łonie egalitarnej demokracji. Do Konserwatywnej Rewolucji przynależą zarówno ci, którzy próbują oddziaływać na oficjalny "Weimar" powściągając swoją wobec niego opozycyjność, ci, których sporo łączy z narodowymi socjalistami [5] jak i wreszcie ci, którzy pod pewnymi względami zbliżają się do radykalnej lewicy. Wszystkie te "mezalianse" i zbliżenia mają albo charakter ideowy, albo też czysto taktyczno-polityczny. Ale mimo, iż poszczególne obszary zachodzą na siebie (dziwne byłoby zresztą