do parowu - odezwał się bosman chrapliwym głosem. - Nic tu<br>po nas, szkap i tak teraz nie znajdziemy, a te byskawice nie pachną<br>niczym dobrym.<br> W milczeniu powrócili do parowu. Strata koni bardzo przygnębiła<br>bosmana. Około dwóch dni drogi dzieliło ich od obozu. W jaki sposób<br>zdołają powrócić tam bez koni, pożywienia i wody? Co się stanie z<br>chłopcem? Przecież jego siły zostały nadwątlone ostatnimi przeżyciami.<br>Obydwaj nie wytrzymają pragnienia, nawet gdyby burza piaskowa wkrótce<br>ustała. Zmartwił się więc bosman niezmiernie, nie wiedząc, w jaki<br>sposób mógłby pocieszyć swego młodego towarzysza.<br> Tomek wszakże nie oczekiwał pocieszenia. W czasie, gdy bosman<br>zastanawiał się