przez Chiny. Taką tezę stawia grupa ekonomistów ewolucyjnych badająca kraje Europy Środkowej i byłego ZSRR. Traktują oni Chiny jako jedyny przykład podejścia prawdziwie stopniowego, które pozwala na to, by zmiany dokonywały się we własnym tempie, zaś państwo podążało ich śladem, sankcjonując legislacyjnie te elementy praktyki gospodarczej, które sprawdziły się w praktyce. Podejście takie - zgodnie z oczekiwaniami - przynosi stałe sukcesy gospodarcze, natomiast radykalne reformy, narzucane przez państwa wcielające w życie założone z góry śmiałe idee, nie osiągnęły - co również łatwo było przewidzieć - tego celu.<br>Oczywistą konsekwencją przyjęcia podejścia stopniowego jest to, że państwo nie może zrezygnować w jednej chwili ze wszystkich funkcji