dla siebie i wobec siebie. Uciekinier siedzący z tyłu fotela na prośbę Ambasadora na zamknięte oczy. Tak chyba widzi i lepiej, i co innego. Zresztą i on za chwilę przestanie istnieć. Jedynym świadkiem może być Bóg, ale chociażby w tym celu przypomniałem rodowód Ambasadora, by ta wersja też był mało prawdopodobna. Powiedzieć trzeba mocniej - w "Ambasadorze" na dobrą sprawę nie ma nawet odwołania, iż chodzi o gest "ludzki" przeciwko "nieludzkiemu". Nasze gazetki po 13-tym pełne były Norwida i Miłosza:<br> Lawina bieg od tego zmienia,<br> po jakich toczy się kamieniach<br>Ale czy i w to może wierzyć sceptyczny racjonalista?<br> Zagęśćmy sprawę