Europie łącznie z Rosją bolszewicką, wszędzie z tym samym skutkiem. Znudziło mi się w końcu i myślę sobie, że chciałbym już iść do domu. Do domu? Jak to do domu? Ciekawe, że tak mi się pomyślało. Chcę wracać do naszego gmachu szkolnego, a pomyślałem: "Chcę wracać do domu". Od mojego prawdziwego domu jestem oddalony teraz o dwa stopnie rzeczywistości. Jeden - to rzeczywistość naszego gmachu szkolnego, a drugi to rzeczywistość piwiarni, w której aktualnie tkwię. Tamta rzeczywistość sąsiaduje już bezpośrednio z moim domem. Wydaje mi się, że trafić do niego mogę tylko przez nią, że gdybym teraz uciekł, nie trafiłbym nigdy do