tego czasu przez publicystykę i historiografię jako nienaukowe i klasowo obce. W toku polemiki sięgnięto do tez wypracowanych przez publicystykę komunistyczną i historiografię radziecką. Podstawowy zrąb tej argumentacji opierał się na założeniach materializmu historycznego i stanowi trwały wkład w rozwój historiografii polskiej. Część tez i argumentów powstała w toku polemiki prawem negacji tez przeciwnych; miała jednak dość jednostronny doraźny charakter i nie opierała się próbie czasu. "Historii - pisze A Garlicki - nadano w tym okresie charakter ilustracyjny. Dążono, by prace historyków miały Ťdemaskatorskiť charakter, co, rzecz jasna, doprowadzić musiało do powstania zdecydowanie Ťczarnegoť obrazu Drugiej Rzeczypospolitej. Absolutyzacja i fetyszyzacja pewnych generalnie słusznych