wesołe opactwa". Sprawy z pogranicza seksu i ekonomii załatwiano nagminnymi porwaniami. Dzięki porwaniom omijano nakazy prawa i umowy: małżonek pozorował porwanie, by pozbyć się niechcianej żony, bracia - by wydziedziczyć siostrę, ojcowie pozorowali porwanie córek, by pozbyć się kłopotów finansowych związanych z ceremonią ślubną. Karol Wielki, który został kanonizowany, miał cztery prawowite małżonki, co najmniej sześć związków <orig>konkubinackich</>, mnóstwo dzieci, w tym córki, których nie wydawał za mąż z powodu obawy przed pomnożeniem liczby pretendentów do sukcesji królewskiej. Za to pożyczał je w "friedelehe", czyli okresowe związki miłosne, za co otrzymywał zapłatę i miał wnuków nie pretendujących do sukcesji królewskiej.<br><br><tit>Cielesne odrodzenie