ludzi w urzędzie podatkowym, których Taft uważał za kompetentnych. Dlatego ustąpił z tego stanowiska i powrócił do prywatnej praktyki adwokackiej.<br>W 1887 r. mianowany został zastępcą prokuratora w Cincinnati, a następnie sędzią stanowego Sądu Najwyższego. Miał wówczas zaledwie 30 lat. Na stanowisku tym, jedynym zresztą z wyboru, jakie zajmował przed prezydenturą, pozostał do lutego 1890 r. 4 lutego 1890 r. prezydent Benjamin Harrison mianował Tafta głównym prawnikiem, reprezentującym rząd federalny przed Sądem Najwyższym USA (Solicitor General). Funkcję tę pełnił do 1892 r.<br>Taft przeniósł się do Waszyngtonu wraz ze swą żoną, Hellen Herron, którą poślubił 19 czerwca 1886 r. Była od