Z początkiem 1945 roku zapisywaliśmy do Związku wszystkich literatów, jacy się do nas zgłaszali, przede wszystkim tych, którzy dawniej należeli do ZZLP, ale wiedzieliśmy, że w czasie okupacji zrodziło się młode pokolenie literackie, którym należało się zaopiekować.<br>Ogłosiliśmy zatem anons o przyjmowaniu nowych członków.<br>Kandydaci mieli nadsyłać życiorysy i kilka próbek literackich. Listonosze uginali się pod torbami pełnymi podań i grubych tomisk. Utworzyliśmy komisję i kilku kolegów przez parę tygodni ślęczało nad tą nową twórczością. Nie chcieliśmy bowiem przeoczyć żadnego talentu. Znalazło się kilku młodych, którym prorokowano niezłą przyszłość. Nade wszystko jednak zadziwił nas pewien życiorys oraz podanie zajmujące sześćdziesiąt stron