postanowił ich dalszą produkcję powierzyć innym wykonawcom. Wyrazem tej decyzji były umowy podpisane 20.12.1937 r. przez Departament Uzbrojenia z Państwową Fabryką Sprawdzianów o dostawę 200 szt. celowników<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>oraz Fabryką Instrumentów Geodezyjnych i Rysunkowych G. Gerlach o dostawę takiej samej liczby poziomnic. Decyzja Departamentu Uzbrojenia była słuszna, gdyż zaniechanie produkcji stosunkowo prostych przyrządów pozwoliło koncentrować się w PZO na produkcji o wiele bardziej skomplikowanej (np. aparaty centralne), a ponadto rozszerzała ona krąg producentów wojskowych przyrządów celowniczych i pomiarowych.<br>Decyzje o rozpoczęciu w Polsce produkcji nowoczesnych armat przeciwlotniczych i przeciwpancernych, w oparciu o zakupione licencje w szwedzkiej firmie Bofors, spowodowały konieczność