on w germańskiej mitologii opiekunem wojowników i dawcą zwycięstw. Nie tylko więc dał swemu ludowi zwycięstwo nad Wandalami, ale i zapewnił, że Longobardowie będą zawsze zwycięscy.<br>Można zrozumieć, dlaczego Rotari nie zdecydował się w prologu do swego edyktu rzucić wyzwania chrześcijaństwu. Ale trzeba też zrozumieć, jakie znaczenie miał pominięty w prologu mit dla longobardzkich wojowników. Ich wygląd zewnętrzny, a zwłaszcza fryzury, został przedstawiony na freskach w ufundowanej przez królową Teodolindę bazylice św. Jana w Monzy. Freski się nie zachowały, ale zostały opisane przez Pawła Diakona. Stąd wiemy, że Longobardowie na początku VII w. mieli podgolone karki, za to bardzo długie włosy