danej powierzchni względem horyzontu,<br> d ­ azymut powierzchni, na którą pada promieniowanie bezpośrednie Słońca (kąt między płaszczyzną południka i koła wierzchołkowego zawierającego prostopadłą do danej powierzchni), <br> A ­ azymut Słońca. <br> Przy charakterystyce stosunków radiacyjnych często jest istotna suma bezpośredniego promieniowania Słońca przypadająca na jednostkę powierzchni w dłuższym lub krótszym przedziale czasu.<br> Sumy promieniowania bezpośredniego padającego na powierzchnię ustawioną prostopadle do kierunku padania promieni słonecznych łatwo można obliczyć mnożąc wielkość jego natężenia na górnej granicy atmosfery i badany przedział czasu wyrażony liczbą minut. Jest to tzw. teoretyczna suma ciepła (ilość promieniowania bezpośredniego), jaką otrzymałaby jednostka powierzchni Ziemi w danym przedziale czasu przy braku atmosfery