W styczniu 1804 r. zawarł umowę z Szymonem Bielskim, prefektem drukarni pijarskiej w Warszawie, która w lutym wydrukowała bilety subskrypcyjne na słownik i prospekt w języku polskim („Nowy Pamiętnik Warszawski" 1804, t. 13 oraz odbitka), a w następnym miesiącu wersję niemiecką (Praenumerations-Anzeige meines Wörterbuch der Polnischen Sprache). W prospektach Linde wymienił dwadzieścia cztery osoby, które miały się trudnić zbieraniem przedpłat na jego dzieło w różnych regionach dawnej Rzeczypospolitej oraz w Lipsku i Wiedniu. Bilety subskrypcyjne posyłał także ludziom nie wymienionym w prospektach, np. Czackiemu, Kołłątajowi i Czartoryskiemu. Zgromadzone jeszcze w Wiedniu pieniądze na druk słownika Ossoliński starał się zabezpieczyć