dwadzieścia dwa lata później. Do mnie podejdzie pijany kominiarz. Przyprowadzi z sobą sąsiada z psem, który za kradzież jabłek pogryzie mi nogi do żywego &lt;orig&gt;mięcha&lt;/&gt;. <br>Jest rok, którego cyfr nie znam. Od dawna już nie żyję. Nie żyją wszyscy pijani kominiarze. Nie żyje Gustaw i nie żyje Żyłek. Nie żyje prostytutka. Nie żyją wszystkie zjedzone przez nas pomarańcze. Nie żyje Kubeł i nie żyją wszyscy skini, którzy za nim gonili. Ale nie przejmujmy się tym tak za bardzo. Nadejdzie rok, którego cyfry nie znamy. Ktoś będzie miał wełnianą czapeczkę i małe organki. Komuś wypadnie z rąk duża rzodkiewka. Ktoś zakocha się