nie wyrywano sobie, konkurenci nie podbijali ceny ("Stan przeczyszczenia", POLITYKA 6/94). Prawda jest taka: fabryka miała szczęście, że w ogóle ktoś ją chciał. Transakcja była wiązana. Nabywca został uszczęśliwiony, żeby nie powiedzieć: zaszantażowany, Wrocławską Fabryką Elwro. Nie miała wiele wspólnego z produkcją dla telekomunikacji. Silnego za to jeszcze wówczas protektora - wrocławską "Solidarność". Transakcja kupna Elwro i ZWUT-u stała się bardziej od innych głośna, ponieważ w obu przypadkach <orig>pohandlowano</> też z ludźmi. Żeby sobie odeszli z fabryki natychmiast, otrzymali propozycję odprawy w wysokości 22 wówczas pensji plus ustawowe w takich sytuacjach należności. Był szum. Protestowały związki. We Wrocławiu doszło do